Ik ben een echte doener, ben over veel dingen enthousiast en een echte aanpakker. Als iemand met een idee of voorstel komt roep ik meestal heel snel ‘ja’ en ga ik het liefst meteen aan de slag. In veel dingen zie ik snel een leuke, nieuwe uitdaging. Ik ben ook typisch een trial-and-error persoon. Zonder me al te veel te verdiepen begin ik ergens aan. Ik kom dan halverwege tot de ontdekking dat het ook anders kan en verbeter mezelf dan weer. Door gewoon maar ergens te beginnen, leer ik iedere keer iets nieuws.Volmondig ‘ja’ zeggen op een kans die voorbij komt levert me vaak veel moois op. Zo werd ik een paar maanden geleden gebeld door Karin, een studiegenoot van de NLP-opleiding. Zij opperde het idee om voor onze studie-opdracht een leuke avond te organiseren voor een grote groep vrouwen. Ze was nog niet eens halverwege haar verhaal of ik had al drie keer ‘ja’ geroepen. Ik zag meteen helemaal voor me, hoe zo’n avond er uit zou zien. Ik vond het reuze spannend, en voelde me ook nog eens vereerd dat ze uitgerekend mij had uitgekozen als mede-organisator.
Karin is al zet zo’n doener als ik, dus de eerste afspraken waren snel gemaakt. Binnen de kortste keren hadden we hele lijsten met plannen, die inmiddels zijn uitgewerkt tot een mooi programma. En….waar ook nog eens heel goed over is nagedacht. (wil je meer weten of je aanmelden, klik hier )
Soms ben ik wel eens iets te spontaan, ofwel impulsief. Een vriendin van me had permanente make-up laten aanbrengen op haar bovenste oogleden. Dat zag er ontzettend mooi uit en wilde ik ook wel. Dit keer sloeg ik het nadenken maar eens helemaal over en lag zodoende al de volgende dag bij de schoonheidsspecialiste op de tafel. En waarom alleen maar het bovenste ooglid laten doen, als er onder je ogen ook van die dingen zitten?? En doe dan ook meteen maar mijn wenkbrauwen, nu ik er toch ben. Twee pijnlijke uren later was ik weer buiten. Al halverwege de behandeling wilde ik stoppen, maar om voortaan met slechts één oogtatoeage door het leven te gaan, was geen goed idee.
De volgende ochtend zag mijn gezicht er uit als van een boxer, die er flink van langs heeft gekregen. Met enorm opgezwollen oogleden en rode ogen. Inmiddels ben ik weer bijgekomen. Mijn ogen zien er prachtig uit en ik heb er geen spijt van. Maar neem me wel voor om een volgende keer toch eens te beginnen met ‘denken’
Wat ben jij: een denker of een doener? Welke ben jij en wat betekent dit voor jou? En ben je hier tevreden over?
Adempauze:
Organisatie Karin de Kremer & Anita Duin
Woensdag 9 maart, van 19.30 – 22.00 uur
Sociëteit Alkmaar, Luttik Oudorp 78, Alkmaar
www.acu-putten.nl/adempauze
